νωφαιόν

νωφαιόν· ἀφανές, Hsch. [full] νωφαλή<ς>· νωθρός, Id. [full] νωφρύς,

A = βαλλωτή, Ps.-Dsc.3.103. [full] νωχαλίζει· βραδύνει, Hsch. [full] νωχᾰλός, ή, όν, = νωχελής, Id. (νοχ- cod.): [comp] Comp. -έστερος, ψυχή Androcyd. ap.Clem.Al.Strom.7.6.33.